Όλη η οικογένεια.... στην Ιρλανδία...
////////////////////
Ήταν με τρία χρόνια διαφορά.... και έφυγαν από την ζωή... τον ίδιο χρόνο... 2003...
ο Θ ε ό ς να τους αναπαύσει...
Lamprini T.
Όλη η οικογένεια.... στην Ιρλανδία...
////////////////////
Ήταν με τρία χρόνια διαφορά.... και έφυγαν από την ζωή... τον ίδιο χρόνο... 2003...
ο Θ ε ό ς να τους αναπαύσει...
Lamprini T.
εκπληκτικοί πιλότοι οι μπλε άγγελοι, μπράβο!!!
μπράβο!
Lamprini T.
ένα μικρό δώρο για σας...
Lamprini T.
Mond aus Papier, Χάρτινο το φεγγαράκι
το Χάρτινο το Φεγγαράκι και στα Γερμανικά! Ενδιαφέρον...
Mond aus Papier
Mond aus Papier
Das Meer wird Vögel bringen
und goldene Sterne der Wind,
damit sie dir das Haar streicheln
damit sie dir die Hand küssen.
Mond aus Papier
unechte Küste
unechte Küste
würdest du mir ein wenig Glauben schenken,
wäre alles wahr.
Ohne deine Liebe
geht die Zeit nur schwer vorbei.
Ohne deine Liebe
ist die Welt kleiner.
ist die Welt kleiner.
Mond aus Papier
Mond aus Papier
unechte Küste
würdest du mir ein wenig Glauben schenken,
wäre alles wahr.
/////////////////////////
Χάρτινο το φεγγαράκι
Θα φέρει η θάλασσα πουλιά
κι άστρα χρυσά τ' αγέρι
να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά
να σου φιλούν το χέρι.
να σου φιλούν το χέρι.
Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα 'ταν όλα αληθινά.
Δίχως τη δική σου αγάπη
γρήγορα περνά ο καιρός.
Δίχως τη δική σου αγάπη
είναι ο κόσμος πιο μικρός.
Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα 'ταν όλα αληθινά.
Στίχοι/Μουσική: Νίκος Γκάτσος/Μάνος Χατζιδάκις
............
ΠΗΓΗ: https://www.greeklyrics.de/uebersetzungen/17-laika/1718-xartino-to-feggaraki
................
μια ωραία "ανακάλυψη στο ίντερνετ!"
Lamprini T.
ας ακούσουμε λίγο Χαρούλα..
καλές επιτυχίες κα Αλεξίου!!!
Lamprini T.
https://dhmotikomousikh.blogspot.com/2022/12/2022.html
ο λύκος και η αλεπού, ένα παραμύθι, μία δημιουργία και αφήγηση της μαμάς, 2022
Το πάρτι - 1962
Στίχοι, μουσική: Μάνος Χατζιδάκις...
Αυτή η γειτονειά είναι για όλους μας ένα κλουβί.
Κανείς δε ζει αληθινά αυτό που θα `θελε να ζει, γιατί το όνειρο είναι μια στιγμή κι όλες οι άλλες οι στιγμές απελπισία.
Μέσα σ αυτό το δρόμο γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε, μαζί με μας και τα όνειρά μας, μαζί με μας και τα παιδιά μας.
Γι’ αυτό ένα πάρτυ σ’ αυτό το δρόμο είναι κάτι πιο λυπητερό κι από το θάνατο.
Είναι ένα γραμμόφωνο που ολοένα ξεκουρδίζεται, δυο ιδρωμένα χέρια στο άσπρο φόρεμα ενός κοριτσιού, ένας σκύλος που απορεί, ένα ποτήρι αδειανό στην άκρη της αυλής μου, μια κόκκινη κορδέλα στα μαλλιά της, ένας κρυφός αναστεναγμός, ένα αρπαχτικό βλέμμα θηρίου που δεν τολμάει να αγγίξει, ένα κλουβί στην πόρτα σου με ένα πουλί που κοιμάται .
Γι’ αυτό ένα πάρτυ στο δρόμο των Ονείρων είναι στιγμή πιο θλιβερή κι απ’ τη στιγμή του ονείρου.
Είναι ένα ξέφτισμα ζωής, ένα παιχνίδι χάρτινο στα χέρια των αγγέλων.
Κοιτάχτε τούτο το κλουβί είναι λιγάκι πιο μεγάλο από την καρδιά μου, κι όμως δεν μπορεί να χωρέσει την αγάπη μου.
Κοιτάχτε και τούτο το κορίτσι θα του χαρίσω το κλουβί κι ένα τραγούδι θα μου πει για το πουλί που χάθηκε, για το πουλί που πια δε ζει.
ΠΗΓΗ: https://stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=13178
..................
Για όσους ονειρεύτηκαν με αυτό το κείμενο και αυτήν την... μουσική...
και εδώ... η ερμηνεία... https://www.youtube.com/watch?v=_NEAb9S5wV4
Lamprini T.
Летят журавли. Евгений Плющенко, ангелы Плющенко и Дима Билан
Γερανοί πετούν. Evgeni Plushenko,
The Cranes Are Flying
I was so moved, well done... thanks Evgeni
Ήταν τόσο συγκινητικό... μπράβο! Ευχαριστώ, Ευγένιε...
Υπέροχος ο Dima Bilan...
Lamprini T.
Υ.Γ. Οι γερανοί πετούν είναι μια σοβιετική ταινία του 1957 για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Απεικονίζει τη σκληρότητα του πολέμου και τη ζημιά που προκλήθηκε στη σοβιετική ψυχή ως αποτέλεσμα του πολέμου, ο οποίος ήταν γνωστός στη Σοβιετική Ένωση ως Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος.
πηγή ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ: https://www.google.com/search?q=%D0%9B%D0%B5%D1%82%D1%8F%D1%82+%D0%B6%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B8.&sourceid=chrome&ie=UTF-8
Υ.Γ. 2... Δεν ήταν ωραίο ο τραγουδιστής, χωρίς παγοπέδηλα, να είναι μέσα στον χώρο...
Θα τον ήθελα κάπου στην μέση, αλλά στην άκρη... πάνω σε ένα μικρό... βάθρο...
Γιώργος Κανάρης... τα αστέρια μας... :)
Lamprini T.
ΠΕΡΑΜΑ, Παρέλαση 28ης Οκτωβρίου 1940 (2022)
ΠΕΡΑΜΑ, Παρέλαση 28ης Οκτωβρίου 1940 (2022), χρόνια πολλά!
https://www.youtube.com/watch?v=h_ikeivYdlQ&t=79s
και του χρόνου, χρόνια πολλά!
Lamprini T.
Αρχονταρίκι Κυριακής Ασώτου με τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Μεσοαγαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο και Κανάγκα κ. Χαρίτωνα
Εξαιρετική η αφήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κανάγκα κ. Χαρίτωνα
ή αλλιώς... πώς να γίνει κάποιος ιερέας...
Lamprini T.
https://dhmotikomousikh.blogspot.com/2022/09/28-1940.html
Η αίθουσα του θρόνου,Μέσα από σένα through you,Ευανθία Ρεμπούτσικα,
έρχομαι και ξαναέρχομαι... σε αυτήν την αίθουσα...
αναμνήσεις πολλές και δυνατές...
Τι μουσική!!!!!!!!!!!
ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο Μουσική Μ. Θεοδωράκη και χορογραφία Μ. Μπεζαρ!
Πολύ ενδιαφέρον!
Lamprini T.
Αριστούργημα...
It Was the Son (È stato il figlio) 2012 ‧ Δράμα/Κωμωδία ‧ 1 ώ. 33 λ.
ΠΗΓΗ: Voody on line
È stato il figlio (2012) Το έκανε ο γυιος
Είδος ταινίας: Δράμα / Κωμωδία
Χώρα: Italy
Director: Daniele Ciprì
Υπότιτλοι: Ελληνικοί imdb: 6.8 (votes 1024)
Date: 2012
Ηθοποιοί: Toni Servillo, Giselda Volodi, Giuseppe Vitale, Alfredo Castro
Ο Busu είναι ένας περίεργος τύπος που εξυπηρετεί τους άλλους στο ταχυδρομείο, πληρώνοντας τους λογαριασμούς τους! Κατά την προσφιλή του συνήθεια αναμένοντας την σειρά του, διηγείται ιστορίες βγαλμένες από την αληθινή ζωή!
Σε μία από αυτές, πρωταγωνίστρια θα είναι μια φτωχή οικογένεια από το Παλέρμο την δεκαετία του '70! Παππούς, γιαγιά και η τετραμελής οικογένεια, ζουν όλοι μαζί μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα μιζέριας και αβεβαιότητας χωρίς να υπάρχουν δυνατότητες να ξεφύγουν από την φτώχεια, αφού η κύρια ασχολία του πατέρα μαζί με τον γιο και τον παππού είναι να μαζεύουν παλιοσίδερα από παροπλισμένα πλοία.
Η μοίρα θα τους χτυπήσει ακόμα περισσότερο όταν η χαριτωμένη μικρή τους κόρη θα σκοτωθεί από τα πυρά της μαφίας, καθώς θα βρεθεί κατά λάθος στην μέση μιας ανταλλαγής πυροβολισμών!
Όμως αντίθετα με την αρχική εντύπωση, ο χαμός της πολυαγαπημένης κόρης τους ίσως ανοίξει μια αχνή λάμψη ελπίδας και μπορέσει να αποδειχτεί η ευκαιρία της ζωής τους για να ξεφύγουν για πάντα από την μιζέρια, αφού απρόσμενα θα πληροφορηθούν πως δικαιούνται μια παχυλή αποζημίωση από το κράτος για την κόρη τους, ως θύματος της μαφίας! Η διαβεβαίωση από τους κρατικούς αρμόδιους όμως ότι αυτό το πολύ μεγάλο ποσό της αποζημίωσης έχει οριστικά εγκριθεί και θα εκταμιευτεί, θα τους πείσει να ξεκινήσουν να το ξοδεύουν πριν να το λάβουν, με συνέπειες που πραγματικά κάνεις δεν θα μπορούσε να προβλέψει από πριν!
ma père va me tuer ο πατέρας μου θα με σκοτώσει
και στα Γαλλικά...
Η ταινία "E stato il figlio" (Το έκανε ο γιος) του Daniele Cipri ήταν υποψήφια για 17 συνολικά βραβεία και προβλήθηκε στην Ιταλία από τον Σεπτέμβριο του 2012 σημειώνοντας πολύ μεγάλη επιτυχία
κι έχοντας κερδίσει τα βραβεία καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ του Λονδίνου, καθώς και πολλές άλλες ακόμα διακρίσεις στο Φεστιβάλ της Βενετίας, μεταξύ αυτών δικαίως κι εκείνης για την καλύτερη φωτογραφία αφού ο ίδιος είναι ένας από τους καλύτερους Ιταλούς διευθυντές φωτογραφίας με πάρα πολλές βραβεύσεις στην μεγάλη του καριέρα, όπου εδώ πειραματίζεται να σκηνοθετήσει μόνος του μια ταινία εμπνευσμένη από το ομώνυμο πετυχημένο βιβλίο!
Σε μια ταινία λοιπόν όπου μια Mercedes θα παίξει τον ρόλο του συμβόλου του πλούτου άλλα ταυτόχρονα και της μιζέριας και με γεγονότα που ναι μεν διαδραματίζονται στην δεκαετία του '70, αλλά αναμφισβήτητα τρέχουν πάντα ως μηνύματα και στο σήμερα, ο θεατής θα απολαύσει την ασύγκριτη ερμηνεία του Toni Servillo, για πολλοστή φορά, δικαιολογώντας πλήρως κι επιβεβαιώνοντας και πάλι τον χαρακτηρισμό της πλειοψηφίας των κριτικών ως σημαντικότερου Ιταλού ηθοποιού των τελευταίων δεκαετιών!
.................
τι ταινία, τι σκηνοθεσία, τι υπόθεση!!! Τι τέλος...
Κρίμα το κορίτσι
κρίμα το παιδί (τον αδελφό της... )...
Αυτά τα αυτοκίνητα... είναι.... (τι να πω... ) μεγάλος πειρασμός!!!!...
Ο Toni Servillo πολύ καλός, όπως και όλοι οι πρωταγωνιστές... Συγχαρητήρια θερμά!!!...
Lamprini T.